Тоҷикӣ/Дарси 1

فارسی (‹форсӣ-тоҷикӣ›, “Тоҷикӣ”)
Форсӣ-Тоҷикӣ-Ниёгон
Мундариҷа • Шиносоӣ
Дарсҳои алифбои форсӣ-тоҷикӣ: 1 ( ۱ ) • 2 ( ۲ ) • 3 ( ۳ ) • 4 ( ۴ )
Дастури забон ибтидоӣ: 5 ( ۵ ) • 6 ( ۶ ) • 7 ( ۷ ) • 8 ( ۸ ) • 9 ( ۹ )
10 ( ۱۰ ) • 11 ( ۱۱ ) • 12 ( ۱۲ ) • 13 ( ۱۳ ) • 14 ( ۱۴ ) • 15 ( ۱۵ )
Миёна: 16 ( ۱۶ ) • 17 ( ۱۷ ) • 18 ( ۱۸ ) • 19 ( ۱۹ ) • 20 ( ۲۰ )
21 ( ۲۱ ) • 22 ( ۲۲ ) • 23 ( ۲۳ ) • 24 ( ۲۴ ) • 25 ( ۲۵ ) • 26 ( ۲۶ )
Пешрафта:
Эзоҳ: Алифбо • Вожанома • Хушнависӣ

Роёнаи шумо бояд ин ҳуруфро намоиш диҳад. Қуттии зерин бояд ҳуруфро аз тарафи рост намоиш диҳад:

ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

Агар ҳуруфи форсиро намебинед, лутфан ҳуруфи форсиро насб кунед.

Дарси 1 ( ۱ ) - Шиносоӣ бо алифбои форсӣ-ниёгон (ا ب پ ت ث ج چ ح خ

Дар анчоми ин дарс шумо ҳолу аҳволпурсӣ, нӯҳ ҳуруфи аввали форсӣ-ниёгон, пайваст кардани ҳуруф ва Мақсади ин дарс шинос кардан нӯҳ ҳуруфи аввали форсӣ ниёгон ва садонокҳои нонавиштаро хоҳед донит.

Муколама: ‹salâm!›[вироиш]

Ширин дӯсташ Орашро вохӯрда салом медиҳад:

Муколамаҳо дар дарсҳои 1 то 3 бо ҳуруфи лотини навишта шудаанд. Дар дарҳои баъдина, ҳуруфи форсӣ бо алифбои байналмиллалии фонетикӣ пешкаш карда мешаванд.

Ширин :	‹salâm, âraš!› (роҳнамо·info) “Салом Ораш!”
Ораш :	‹salâm, širin! cetori?› (роҳнамо·info) “Салом, Ширин! Чӣ турӣ?”
Ширин :	‹mersi, xubam. tow cetori?› (роҳнамо·info) “Мерси, хубам. Ту чӣ турӣ?”
Ораш :	‹man xubam.› (роҳнамо·info) “Ман хубам.”

Тавзеҳ

Ораш ва Ширин аз нутқи маъмулӣ байни дӯстон истифода мекунанд. Нуқоти гуногун монанди дар ҳолатҳои расмӣ ва ғайраҳо, дар дарсҳои оянда истифода хоҳанд шуд.

Вожаҳо

‹salâm› IPA: /sæˈlɒːm/ (роҳнамо·info) — “peace” a common greeting like “hello” in English

‹cetori› /t͡ʃeˈtoɾiː/ (роҳнамо·info) — “how are (you)” (informal, used among friends)
‹tow› /tow/ (роҳнамо·info) — “you” (informal)
‹mersi› /'meɾsiː/ (роҳнамо·info) — “thanks”
‹man› /mæn (роҳнамо·info) — “I, me”
‹xubam› /ˈxuːbæm/ (роҳнамо·info) — “(I) am fine/well/good”

Алифбои форсӣ-тоҷикӣ[вироиш]

Алифбои форсӣ-тоҷикӣ шаш садонок ва бисту-се ҳамсадо дорад. Садоҳо дар забони форсӣ аз арабӣ фарқ доранд, чаҳор ҳуруфе, ки дар арабӣ вуҷуд надорад ва забони форсӣ илова шудаанд ( پ - пе, چ - че, ژ - же, ва گ - гоф).

ا ‹алиф›[вироиш]

Ду шакли ‹алиф›:
آ	ا
‹â› (роҳнамо·info)

Ҳарфи аввал дар Форсӣ-тоҷикӣ ا - aлиф.

Дар аввали калима (дар тарафи рост), алиф ду шакл дорад. Шакле ки дар аввал аз тарафи рост аст мадда ("кулоҳи" хурде дар боло: آ ) навишта шудааст, хате, ки аз боло ба поён навишта шудааст ва дар болояш мадда аз тарафи рост ба чап рост ( ^- ) ё мисли камонак каҷ ^~ ) навишта мешавад. Ин шакл нишондиҳандаи алифи ду баробаршуда аст ( اا ). Инро бо садои дучандаи тӯлонӣ "аа" талаффуз мекунанд, нишонааш дар w:IPA ‹â› мебошад. Ҳарфи алиф бидуни "кулоҳ" ( ا ), кӯтоҳ талаффуз карда мешавад: ‹a› (IPA: /|æ]]/).

Алиф дар мобайн ва охири калима (баъд аз ҳарфи аввал), ҳамеша бидуни "кулоҳ" ( ا ) навишта шуда ‹â› дароз талаффуз мешавад.

Шинохтани a ва â:

Лутфан дар вожаҳои зер муайян кунед, ки оё ‹алиф› (кӯтоҳ) ‹a› аст ё (дароз) ‹â›. Барои шумо хонда тавонистани тамоми вожаҳо дар ин сатҳ лозим нест. Барои дидан посухи дуруст, нишонаи “[намоиш ▼]”-ро пахш кунед.

آب

(дароз) ‹â›

اتو

(кӯтоҳ) ‹a›

اسب

(кӯтоҳ) ‹a›

آن

(дароз) ‹â›

Машқи навиштан